Hoe kwamen we erachter?!⠀⠀⠀

⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Het was woensdag 17 april toen ik al een paar dagen over tijd was en aan mijn lijf merkte dat er iets aan de hand was. Wij hadden geen plannen voor een derde kindje maar als vrouw zijnde voel je echt wel dat je lijf aan het veranderen is. Dus ik besloot een test te gaan halen die vrijwel meteen positief werd. Ik raakte een beetje in paniek want de timing was alles behalve perfect. Maar goed, dat het niet gepland was wilde niet zeggen dat het niet gewenst was. Helaas werd ik al heel snel misselijk en dat werd met de dag erger. Het werd zelfs zo erg dat ik na 7 weken zwangerschap gedwongen werd te stoppen met werken. Nog geen 2 weken later werd ik voor de eerste keer opgenomen in het ziekenhuis wegens hyperemesis gravidarum. Extreme zwangerschapsmisselijkheid. Ik kon niks eten, drinken en hield ook niks binnen. Na 5 dagen mocht ik weer naar huis want het ging echt een stuk beter. Ik kon weer iets eten, drinken en het bleef binnen. Helaas mocht dat 1 week duren en ging het daarna weer met de dag slechter. 16 dagen na mij eerste ontslag uit het ziekenhuis werd ik weer opgenomen. Dit keer had ik geboekt voor 9 dagen hotel Catharina 🙁
Na 5 dagen werd er besloten om een neus/maag sonde te plaatsen om er zo voor te zorgen dat mijn maag heel geleidelijk aan weer zou gaan wennen aan eten. Elke dag werd de sonde iets opgehoogd tot ik aan het maximum zat wat in nodig had. Na in totaal dus 9 dagen ziekenhuisverblijf mocht ik eindelijk naar huis. Helaas wel met de neus/maag sonde. Gelukkig voelde ik me hierdoor wel steeds een beetje beter, sterker en gezonder. Vanaf het moment dat ik thuis was mocht ik ook langzaam aan wat extra erbij gaan eten om zo de sonde af te gaan bouwen en het zelf eten en drinken weer te gaan opbouwen
Dit heeft in totaal 6 weken geduurd. 2 dagen voordat we zelf met vakantie zouden gaan mocht mijn sonde er eindelijk uit. Ik was toen 18 weken zwanger. Sindsdien gaat het echt steeds beter.

Nu ik dit aan het typen ben, ben ik 29 weken zwanger en het gaat gelukkig nog steeds goed met me, buiten de normale zwangerschapskwaaltjes om natuurlijk. Ook weten we ondertussen wat het wordt.. We krijgen nog een meisje!! Onze zoon Raf moest even wennen want ja hij wilde toch wel heel graag een broertje maar nu kan hij niet wachten tot zijn baby zusje is geboren. Ook ons dochtertje Emmelie heeft er helemaal zin in om haar te ontmoeten en in het echt te kunnen knuffelen.

Het kamertje is zo goed als klaar, alle grote spullen hadden we nog van de andere 2 alleen de naam is nog lastig. Bij Raf en Emmelie waren we er heel snel uit maar nu dus niett. Dus mochten jullie nog leuke suggesties hebben??!! Ik hoor ze graag!